Czas roztrenowania- reset dla ciała i umysłu.

Nastała jesień, a to dla większości kolarzy czas luzu, odpoczynku od reżimu treningowego, cyferek, wytycznych, czas kolarstwa romantycznego zwanego roztrenowaniem.

ROZTRENOWANIE

W życiu sportowca wyodrębnia się okresy związane ze znacznym zmniejszeniem intensywności treningu i przejściem od stosowania środków specjalistycznych do metod kształtujących ogólną sprawność fizyczną. To właśnie roztrenowanie. W klasycznej teorii rozwoju formy kolarza, dzieli się je na trzy fazy:

- budowanie formy,

- utrzymanie formy,

- okresowej utracie formy.

W fizjologii wysiłku wyróżnia się krótkotrwałe – do 4 tygodnia , stany celowego zmniejszenia intensywności i objętości treningu przed ważnymi zawodami, dające korzystny efekt w postaci zwiększenia poziomu zdolności sportowych. Nazywa się to taperingiem lub fenomenem Zatopka. Jeśli pierwsze stwierdzenie na pewno obiło Wam się o uszy, to drugie może nieco mniej. Otóż to sformułowanie wywodzi się od nazwiska czeskiego biegacza, Emila Zatopka najlepszego w latach 50. XX wieku na świecie, który przed mistrzostwami Europy w lekkiej atletyce, przerwał nagle intensywny trening z powodu choroby i 2 tygodniowym pobycie w szpitalu. Na dwa dni przed zawodami opuścił szpital i wygrał z dużą przewagą bieg na 10,000m, a później na 5000m. Emil Zatopek był prekursorem intensywnego treningu interwałowego – wysiłek tempowy ze skracaniem przerw odpoczynkowych.

Z kolei wpływ dłuższego i znacznego zmniejszenia obciążeń treningowych – roztrenowanie, wskutek zakończenia sezonu sportowego zależy od stopnia redukcji intensywności, jak i czasu trwania zmniejszonej aktywności fizycznej.

Roztrenowanie, rozumiane jest jako częściowe lub całkowite zmniejszenie potreningowej reakcji adaptacyjnej organizmu, wskutek zaprzestania aktywności fizycznej lub znacznego ograniczenia obciążeń treningowych. W efekcie dochodzi do niekorzystnych reakcji fizjologiczny i zmniejszenia zdolności do wysiłku. Aby temu zapobiec należy stosować niezbędny próg obciążeń fizycznych i starać się je wykonać ok 3 razy w tygodniu przez 1-2h z zmiennymi obciążeniami pobudzającą każdą strefę danego zakresu intensywności.

U sportowców o wysokim poziomie wydolności fizycznej, podczas dłuższego stanu roztrenowania w większym stopniu pogarszają się parametry podstawowych elementów zdolności do wysiłku niż u osób o małej lub przeciętnej wydolności. Wynika to z faktu przystosowania organizmu sportowca do stałych i względnie dużych, zwiększających się obciążeń wysiłkowych, a ich nagłe ograniczenie zakłóca homeostatyczne reakcje fizjologiczne. Co za tym niesie zmniejszenie masy mięśni, obniżenie ich siły i mocy. Wymaga to stosowania minimalnej stymulacji mięśni w stanach ograniczenia aktywności fizycznej. Wytrzymałość mięśniowa ulega obniżeniu już po 2 tygodniach znacznego ograniczenia aktywności fizycznej, co wynika ze zmniejszonego działania enzymów oksydacyjnych, spadku rezerw glikogenu w mięśniach, oraz mniej sprawnego wyrównania zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej. Dłuższe przerwy w treningach zwiększają udział procesów beztlenowych w wysiłkach wytrzymałościowych o stałej intensywności, co skutkuje zwiększeniem stężenia mleczanu we krwi, przy próbie wykonania wysiłków w kolejnych tygodniach roztrenowania. W zakresie sprawności fizycznej obserwuje się nieznaczne zmniejszenie szybkości, zwinności, natomiast gibkość zmniejsza się bardzo szybko, dlatego zawodnikom zaleca się stosowanie ćwiczeń rozciągających zarówno w czasie trwania sezonu, jak i podczas okresu roztrenowania. Uwzględniając podobny okres przerwy w treningach wydolność sercowo – oddechowa zmniejsza się w większym stopniu niż siła i wytrzymałość mięśniowa.

Foto Getty Images

Podsumowując, roztrenowanie niesie za sobą z fizycznego punktu widzenia:

spadek objętości wyrzutowej serca o około 10%;

spadek VO2Max o około 8%;

obniżenie progu mleczanowego o około 7%;

spadek osocza krwi o około 12%;

zwiększenie poziomu kwasu mlekowego we krwi podczas treningu o 88%;

obniżenie poziomu spalania tłuszczu podczas wysiłku o 52%;

Z psychicznego punktu widzenia, roztrenowanie po sezonie, odpoczynek, moim zdaniem jest kluczowy dla naszej głowy, a o nią trzeba bardzo dbać, gdyż to ona steruje naszymi mięśniami. Ten czas pozwoli nam poczuć głód treningu, nabrać ochotę do przygotowań na kolejny sezon, by osiągać swe kolejne cele i marzenia.

ŹRÓDŁA:

Jan Górski – Fizjologia wysiłku i treningu fizycznego

R.L. Wilber, R.J. Moffant - Fizjologiczne i biochemiczne konsekwencje braku treningu u osób wytrenowanych tlenowo” – „Journal of Strength Conditioning Research” (1994))

Foto : Topher Riley

Opracował Dawid Ratajczak, certyfikowany trener kolarstwa Way2Champ.


o autorze

Piotr Szafraniec

Kolarz, kucharz, akrobata. Dwukrotny Mistrz Polski Dziennikarzy w kolarstwie szosowym.

Powiązane posty


komentarze

Powiązane treści

WiadomościWszystkie

kontakt

velonews.pl
  • ,
  • redakcja(USUŃ)@(USUŃ)velonews(USUŃ).pl