Baramind BAM XC - test bardzo nietypowej kierownicy
Na początek kilka suchych faktów. Kierownica dostępna jest w długościach 630 i 680mm oraz przeznaczona jest pod mostek 31,8mm. Waga podana przez producenta powinna oscylować w granicach 265-275g. Dostępne są też dwie wersje kolorystyczne – biała i czarna. Sugerowana cena detaliczna to 169 euro. Egzemplarz dostarczony do testów ważył 285g przy długości 630mm co nie jest wynikiem imponującym jednak jak obiecał producent chcą zejść z wagą do ok. 200g zastępując aluminiowe końcówki końcówkami wykonanymi z węgla.
Dlaczego ten produkt jest inny niż pozostałe? Otóż do tej pory wszyscy producenci mieli w ofercie kierownice które można określić jako wykonane z profilu zamkniętego o kształcie mniej lub bardziej zbliżonym do okręgu co zapewniało dużą sztywność. Tłumienie drgań próbowano osiągnąć poprzez dobór materiału, grubość ścianek czy odpowiedni kształt. Firma Baramind podeszła do zagadnienia w sposób odmienny. Ich kierownica składa się z dwóch rurek, połączonych kompozytowym płaskownikiem, składającym się z trzech warstw. Dwóch wykonanych z włókna węglowego i jednej z włókna szklanego. Element ten jest bardzo podatny i działa analogicznie do zawieszenia typu softtail. Dlatego żeby kierownica nie uginała się za bardzo zastosowano dokręcane z góry i z dołu elementy tłumiące wykonane z tworzywa sztucznego. Elementy te dostępne są w trzech twardościach dobieranych ze względu na wagę oraz sposób jazdy. Wg mojego subiektywnego odczucia trzy twardości to trochę za mało i powinna być dostępna jeszcze jedna pomiędzy miękką a średnią.
Przejdźmy jednak do samego testu. Na początek kierownice przykręciłem do roweru szosowego który jest dużo bardziej sztywny niż rower mtb i w sposób bardziej bezpośredni możliwe będzie zbadanie tłumienia nierówności dodatkowo nie zakładałem owijki czy gripów na końcach. Wsiadłem i rozpocząłem ostrym startem na stojąco. Kierownica bujała się góra dół w sposób znaczny ( producent podaje skok rzędu 20mm ). Wiedziałem już że system pracuje. Pytanie było jak z wydajnością. Jeżeli chodzi o tłumienie nierówności asfaltu to system sprawdza się raczej średnio może dlatego że nie do tego został zaprojektowany. Potem przyszedł czas na szutrowy zjazd z dużą prędkością. Tutaj już wyraźnie było widać przewagę tego rozwiązania nad klasycznym. Pomimo iż nie zastosowałem żadnej owijki komfort jazdy był znośny. Podobnie jadąc rowerową ścieżką turystyczną można było wyczuć większy komfort jazdy. 
Następnie przyszedł czas na to do czego dany produkt został przewidziany. Przykręciłem zatem kierownice do roweru mtb i pojechałem poszaleć w terenie. Tutaj pojawił się problem ponieważ tłumienie drgań było sumą pracy opon, amortyzatora jak i samej kierownicy. Można było jednak odnieść wrażenie że ogólny komfort jazdy jest dużo większy niż w przypadku rozwiązania klasycznego szczególnie na jurajskich kamienistych czy szutrowych zjazdach. Pisze o zjazdach gdyż na podjazdach przewaga raczej nie była znacząca a nawet można powiedzieć że klasyczna kierownica sprawdza się lepiej ze względu na wyczuwane pompowanie kierownicy.
Podsumowując wg mnie przy obecnej budowie sprawdza się idealnie w zastosowaniach turystycznych gdzie komfort ma większe znaczenie niż waga oraz w szeroko pojętym enduro czy freeride. W przypadku maratonów czy XC gdzie procentowy udział zarówno podjazdów jak i zjazdów jest podobny jej wybór może być nie tak oczywisty. Zyskamy bowiem większą przyjemność na zjazdach okupioną jednak mniejszą przyjemnością podjazdów oraz wyższą w stosunku do klasycznych rozwiązań wagą. Dodatkowym aspektem którego nie było mi dane sprawdzić jest odporność na błoto. Obawiam się że że kierownica posiada dużo ruchomych nie osłoniętych elementów i w przypadku dostania się pomiędzy nie błota będzie wydawała nieprzyjemne dźwięki wymagając rozkręcania i wyczyszczenia. Przekazałem producentowi swoje uwagi na jej temat i z niecierpliwością czekam na możliwość przetestowania nowej poprawionej wersji.
OCENA
Wykonanie 3
Komfort 5
Waga 2
Cena 3
komentarze