Ashima D-Matrix - jest lekko i przewiewnie
Koncepcja łączenia aluminium ze stalą w tarczach hamulcowych nie jest niczym nowym, Ashima jednak kolejny rok z rzędu (na Eurobike 2010 też można było zobaczyć tą konstrukcję) pracuje nad własnymi pomysłami, które wypadają naprawdę interesująco na tle innych rozwiązań.
Recepta Ashimy na lekkie i mocne tarcze jest następująca. Hamulce wykonane w całości ze stali są dość ciężkie, a do tego stal gorzej odprowadza ciepło niż aluminium. Połączono więc stalowe okładziny z aluminiowym pająkiem. Jednak w przeciwieństwie do rozwiązań obecnych na rynku, nie jest to połączenie nitami w kilku punktach, ale stalowe okładziny stykają się z aluminiowym podłożem na całej powierzchni. Sposób tego połączenia to tajemnica firmy, ale rezultat wygląda imponująco. Takie rozwiązanie ma jedną wadę, mianowicie grubość konstrukcji. Wiadomo, że do zacisków nie wsadzimy nie wiadomo jak grubej kanapki aluminiowo-stalowej. W tym przypadku grubość aluminium może być niewystarczająca, aby nadać tarczy odpowiednią sztywność. Z pomocą przyszły kompozyty. Przy użyciu włókna węglowego wzmocniono aluminiowy pająk nadając tarczy wystarczającą sztywność. Wynik - 60g dla tarczy o średnicy 160mm. Cena oscylować będzie w granicach 70 funtów, jednak w zamian za to otrzymujemy produkt o rewelacyjnym wyglądzie, niskiej wadze i niezmiennej skuteczności hamowania dzięki skutecznemu odprowadzaniu ciepła.
Na tym jednak nie koniec. Jeśli rozwiązanie sprawdza się w XC, czemu nie zastosować go w DH? Wymagania stawiane tarczom do tej dyscypliny są jednak dużo większe, a i ilości ciepła również. W przypadku tej konstrukcji inaczej połączono stalowy element do aluminiowego. W tradycyjnych konstrukcjach 2-częściowych stalowy element jest wyprowadzany i łączony z aluminiowym korpusem. Ashima zaprezentowała inne podejście, stykając stalowy element z aluminiowym na całym obwodzie, które porównując do rozwiązań obecnych na rynku, daje szybszy i bardziej efektywny transfer ciepła. Dodatkowo chłodzeniem tarczy zajęły by się łopatki podobne do tych jak w wentylatorach. W chwili obecnej skuteczność działania tego rozwiązania wynosi 5-6 stopni Celsjusza. Projektowane są różne kształty łopatek, aby osiągnąć poziom chłodzenia równy 11-12 stopniom. Jeśli się to uda, są szanse na wejście projektu do produkcji. Na to jednak przyjdzie pewnie jeszcze poczekać...
komentarze